តាកែវ៖ អគ្គនាយកព្រះធម្មវិជ្ជា សាលាវត្តប្រាសាទនាងខ្មៅ ព្រះតេជគុណ ជួន កក្កដា ត្រូវបានមហាជនស្គាល់នឹងកោតសរសើរចំពោះការទេសនាដ៏ប៉ិនប្រសព្វរបស់ព្រះអង្គ។ ជាទូទៅពេលព្រះអង្គចេញទេសនាម្ដងៗ ពុទ្ធបរិស័ទដែលមានសុទ្ធាជ្រះថ្លាប្រគេននូវបច្ច័យ និងទេយ្យទានសម្រាប់សម្រួលដល់ការលំបាករបស់ព្រះអង្គ តែសម្រាប់ព្រះអង្គ បច្ច័យនិងទេយ្យទានទាំងនេះគឺគ្រាន់តែជារបស់ក្រៅព្រះកាយ ដោយបានផ្ទេរទាំងអស់ដើម្បីជួយដល់ការសិក្សាអប់រំរបស់កូននេនដែលមានរាប់រយអង្គគង់នៅក្នុងវត្ត។
ជាអ្នកមាននិស្ស័យនឹងព្រះពុទ្ធសាសនាតាំងពីក្មេង ព្រះអង្គ ជួន កក្កដា បានចូលបួសក្នុងព្រះជន្ម ១៣ឆ្នាំ ដោយមានការគាំទ្រពីក្រុមគ្រួសារ ព្រោះការបួសនឹងអាចជួយឱ្យព្រះអង្គបានទទួលបានសិក្សាអប់រំត្រឹមត្រូវ។
ក្នុងឆ្នាំ២០១២ ព្រះអង្គ និងព្រះតេជគុណ ភិន វុទ្ធី ព្រះគ្រូចៅអធិការ ជាដៃគូបានសម្រេចចិត្តផ្ដោតការងារលើការកសាងសាលាសង្ឃដើម្បីជួយអប់រំដល់កូនសិស្សក្រីក្រឱ្យទទួលបានអនាគតល្អ។
ព្រះតេជគុណ ជួន កក្កដា មានសង្ឃដីការបន្ថែមថា កុមារដែលមកទីនេះភាគច្រើនជាកូនអ្នកដែលមានជីវភាពក្រីក្រ ឬគ្មានឪពុកម្ដាយ ឬឪពុកម្ដាយលែងលះគ្នា ដូច្នេះពួកគេមិនយល់ពីរបៀបក្នុងការរស់នៅដែលមានរបៀប និងអនាម័យនោះទេ។ អ្វីទាំងអស់គឺត្រូវបង្រៀន។
«យើងបង្រៀនពួកគេពីវិធីដុសធ្មេញ ថែរក្សាក្រចក កាត់វាឱ្យខ្លី យកស្បែកងាប់នៅក្រចក និងជុំវិញកជាដើម។ យើងបង្រៀនគេឲ្យធ្វើវាជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ […] ការញ៉ាំក៏ត្រូវតែបង្រៀនដែរ។ នៅផ្ទះដែលពួកគាត់ក្រីក្រ និងរងទុក្ខនៅក្នុងភូមិ ពេលឃើញម្ហូបច្រើនដាក់លើតុក៏ឈ្លោះប្រកែកគ្នាដណ្តើមម្ហូបដោយគ្មានវិន័យ។ ដូច្នេះយើងត្រូវបង្រៀនគេឲ្យចេះប្រៀនប្រដៅ ហូបបាយក្រោយព្រះសង្ឃ ហើយរៀនប្រព្រឹត្តដូចព្រះសង្ឃ ជាជាងយកពីគ្នាទៅវិញទៅមក។ ដូច្នេះ [ការបង្រៀន] នៅទីនេះមិនងាយស្រួលទេ។ យើងចាប់ផ្តើមពីសូន្យ ហើយបន្តរហូតដល់ពួកគេរៀន… សូម្បីតែចូលបន្ទប់ទឹក ក៏យើងត្រូវបង្រៀនពួកគេពីរបៀបរក្សាអនាម័យ ដើម្បីរស់នៅជាមួយគ្នាដោយសុខដុមរមនា មុននឹងពួកគេក្លាយជាព្រះសង្ឃ»។
បច្ចុប្បន្ននេះ វត្តប្រាសាទនាងខ្មៅមានការបណ្ដុះបណ្ដាលត្រឹមកម្រិតបឋមសិក្សាសម្រាប់សិស្សដែលមានបំណងចូលបួសជាព្រះសង្ឃ។ សិស្សសង្ឃជាធម្មតានៅក្មេង មិនខ្វល់ខ្វាយ និងខ្វះការយកចិត្តទុកដាក់ នេះជាភារកិច្ចរបស់គ្រូដើម្បីជួយកែតម្រូវ។
ព្រះតេជគុណ ជួន កក្កដា មានសង្ឃដីការបញ្ចាក់ថា ភិក្ខុដែលប្រព្រឹត្តខុសនឹងត្រូវទទួលទណ្ឌកម្មតែជាទណ្ឌកម្មដែលវិជ្ជមាន។
«ការដាក់ទណ្ឌកម្មរួមមាន ការស្រោចផ្កា ការបោសសំអាតសាលារៀន ការសម្អាតតំបន់ជុំវិញវត្ត ការបោសសម្អាតជុំវិញព្រះវិហារ ការយកទឹកដាក់បន្ទប់ទឹក និងអ្វីៗជាច្រើនទៀត»។
«ការប្រៀនប្រដៅរបស់មនុស្សមានបីប្រភេទ។ ទីមួយគឺនិយាយឱ្យបានល្អហើយ [ឱ្យពួកគេ] ទទួលយកវា។ នេះជាទម្រង់វិន័យរបស់ខ្ញុំដែលខ្ញុំបានប្រើអស់រយៈពេលជាង ១០ឆ្នាំ តាំងពីឆ្នាំ២០១២។ ពេលយើងនិយាយយ៉ាងផ្អែមល្ហែម កុមារក៏ស្តាប់តាមយើង។ យើងលើកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យខិតខំរៀនសូត្រឲ្យកាន់តែឆ្លាត ធ្វើជាកូនល្អ ធ្វើជាព្រះសង្ឃល្អ»។
«នៅពេលដែលពាក្យផ្អែមល្ហែមមិនដំណើរការ ចូរនិយាយដ៏តឹងតែង ជាការព្រមាន។ ឧទាហរណ៍មួយទៀតគឺការដាក់ទណ្ឌកម្មដែលបានពិភាក្សាពីមុន។ ឧទាហរណ៍ឈរនៅមុខបង្គោលទង់ជាតិរយៈពេលពីរម៉ោង។ ឬបើអ្នករាល់គ្នាបានចូលរៀនហើយ ប៉ុន្តែពួកគេនៅតែលេងនៅខាងក្រៅ នោះពួកគេអាចបន្តលេងនៅខាងក្រៅជុំវិញបង្គោលទង់ជាតិ ខណៈអ្នកផ្សេងទៀតកំពុងរៀន។ ពួកគេបន្តដើររហូតដល់ថ្នាក់រៀនចប់ ព្រោះមិនអាចនៅស្ងៀម។ ពេលខ្លះយើងត្រូវតែតឹងតែងជាមួយនឹងវិន័យបែបនេះ»។
ក្នុងកំឡុងនៃការរាលដាលនៃជំងឺកូវីដ-១៩ មានភាពលំបាកយ៉ាងធំធេងចំពោះមនុស្សគ្រប់រូបជុំវិញពិភពលោក ហើយវត្តប្រាសាទនាងខ្មៅក៏មិនមានករណីលើកលែងដែរ។ ដោយមានការជួយជ្រោមជ្រែងពីពុទ្ធសាសនិកជនជាច្រើនដែលបានមកប្រគេនចង្ហាន់ និងទេយ្យទានប្រគេនព្រះសង្ឃ វត្តអាចងើបឡើងវិញ និងបន្តប្រតិបត្តិការរបស់ខ្លួន។
ព្រះតេជគុណ ជួន កក្កដា មានសង្ឃដីកាថា ការគាំទ្រវត្តជារឿងសំខាន់ ព្រោះវត្តទ្រទ្រង់សត្វមានជីវិត មិនមែនចម្លាក់ថ្មទេ។ ព្រះអង្គបានថ្លែងថា វាជាការសំខាន់ក្នុងការឲ្យយុវជនដឹងថាពួកគេមានឱកាសដើម្បីខ្លួនឯងកាន់តែប្រសើរ។ ទាំងនេះជាកូនខ្មែរ អនាគតរបស់ប្រទេស។ វាសំខាន់ណាស់ក្នុងការធ្វើឱ្យប្រាកដថាពួកគេធំធាត់មានការអប់រំល្អ និងយកចិត្តទុកដាក់ដើម្បីឱ្យពួកគេអាចរួមចំណែកដល់សង្គមបាន។
ព្រះតេជគុណមានសង្ឃដីកាថា៖ «មនុស្សទាំងអស់នេះជាកូនមិនមែនជាកូនរបស់យើងទេ តែជាខ្មែរជាជនរួមជាតិរបស់យើង។ ហេតុអ្វី [យើងគួរយកចិត្តទុកដាក់]? [មែនហើយ] ក្នុងមួយឆ្នាំៗ បើមនុស្សជាង ៣០០នាក់ មិនបានមកបួសជាព្រះសង្ឃទេ ឧទាហរណ៍ បើមិនបានមករៀន ហើយក្លាយជាមនុស្សគ្មានការអប់រំ គ្មានវិន័យ គ្មានសីលធម៌ និងបង្កភាពរំខានដល់សង្គម។ ប្រសិនបើជារៀងរាល់ឆ្នាំ ក្មេងប្រុសជាង ៣០០នាក់ក្លាយជាបុរសដែលគ្មានវិន័យ ឬការអប់រំ នៅក្នុងសង្គមរបស់យើង សូម្បីតែ ៣០០នាក់ក៏អាចមានភាពវឹកវរដែរ ដូច្នេះមិនចាំបាច់មានរាប់ពាន់នាក់ទេ»។
ជាង១០ឆ្នាំមកនេះវត្តប្រាសាទនាងខ្មៅបានអប់រំដល់ព្រះសង្ឃចន្លោះពី ៣ទៅ ៤ពាន់អង្គ ដោយបានបង្ហាញនូវការអប់រំបែបវិជ្ជមាន ប្រៀនប្រដៅ កែប្រែចរិត និងរបៀបរស់នៅរបស់ព្រះសង្ឃទាំងនេះរហូតទទួលបានជោគជ័យ។
ព្រះអង្គថា៖ «យើងជាខ្មែរតែមួយ។ យើងមិនភ្លេចខ្មែរយើងទេ»៕
"អត្ថបទ/វីដេអូឯករាជ្យនេះជាការផ្តួចផ្តើមរបស់អង្គការទស្សនៈពិភពលោកអន្តរជាតិកម្ពុជា និង EAC ដើម្បីធានាថាកុមារគ្រប់រូបទទួលបានការការពារប្រសើរឡើង។ ទាំងនេះជាទស្សនៈទាំងស្រុងរបស់អ្នកនិពន្ធ និងមិនឆ្លុះបញ្ចាំងពីគោលជំហររបស់អង្គការទស្សនៈពិភពលោកទេ។"
